- irticaçı
- is. Siyasi irtica tərəfdarı, mədəniyyət və tərəqqi düşməni.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
irticaçı
Look at other dictionaries:
mürtəce’ — ə. irticaçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qaragüruhçu — is. tar. Çar Rusiyasında: silahlı talançı bandaların iştirakçısı; irticaçı padşahpərəst təşkilatlardan birinin üzvü. Qaragüruhçu dəstələr. Qaragüruhçu təşkilatlar. // Ümumiyyətlə, qatı irticaçı. Vəziyyətdən çıxmaq üçün yeni ildə uşaqlardan təhsil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəhalətpərəst — is. <ər. cəhalət və fars. . . . pərəst> Kütlələrin cəhalətdə qalmasını istəyən, yeniliyə, tərəqqiyə, maarifə düşmən olan adam; irticaçı, maarif düşməni … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irticapərəst — <ər. irtica və fars. . . . pərəst> bax irticaçı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürtəce — sif. <ər.> İrticanın xeyrinə iş görən, yenilik və tərəqqi uğrunda mübarizədə köhnəlik və vaxtı keçmiş şeyləri müdafiə edən, ictimai və mədəni tərəqqinin əleyhinə gedən; irticaçı. Mürtəce ədəbiyyat. Mürtəce siyasət. Mürtəce partiya. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təcavüz — is. <ər.> 1. Başqa bir dövlətin ərazisini zəbt etmək, azadlığını əlindən almaq və ya məhdudlaşdırmaq, demokratiyanı boğmaq və irticaçı rejimlər yaratmaq məqsədilə onun üzərinə hücum etmə. // Hücum, həmlə, basqın. Düşmənin qəfil hava… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təsviyəçilik — is. tar. 1908 1912 ci illərdə RSDFP də proletariatın qeyri leqal inqilabi partiyasını təsviyə (ləğv) etməyə və inqilabi mübarizənin zəruriliyini inkar etməyə çalışan irticaçı menşevik cərəyanı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
